Ważnym elementem barokowych założeń pałacowych były parki i ogrody. W 2 połowie XVII w. rozpowszechnił się typ założenia wykształcony we Francji, z pałacem entre cour et jardin, tj. z dziedzińcem od frontu oraz ogrodem za pałacem, rozplanowanymi na wspólnej osi kompozycyjnej. Atrakcją Posadowa (powiat nowotomyski) jest zachowany park francuski z połowy XVIII w. Podzielony jest na cztery tarasy, opadające ku północy na długości ok. 350 m, ozdobione figurami sfinksów, wazonami i kamiennymi ławkami. Rozciąga się z nich piękny widok na pałac w stylu francuskiego renesansu i krajobrazową część parku. Najniższy taras tworzy sadzawka, przez którą przepływa kanał z kamiennymi mostkami. Osobliwością parku są 250-letnie cisy drzewiaste, strzyżone w różne formy geometryczne.
Barokowa rzeźba dekoracyjna związana była ściśle z architekturą – budowle tamtego okresu wypełnione są monumentalnymi kolumnami, rzeźbami i różnorodnymi ozdobami. Głównym tworzywem był stiuk, choć używano też piaskowca, marmuru i brązu. Fundowano mniej okazałych nagrobków. Ich miejsce zajęły epitafia i portrety trumienne. Włoch Sebastian Sala jest autorem wczesnobarokowych nagrobków przedstawiających klęczące postacie: bp. Wawrzyńca Gembickiego (w katedrze gnieźnieńskiej) i Piotra Opalińskiego (w Sierakowie). Na gnieźnieńskim nagrobku Andrzeja Olszowskiego, wykonanym w 1678 r. z czarnego marmuru, gdański rzeźbiarz Andrzej Schlüter przedstawił klęczącą postać arcybiskupa. W prezbiterium katedry gnieźnieńskiej znajduje się barokowa konfesja z 2 połowy XVII w. wzorowana na watykańskiej konfesji św. Piotra – pod ozdobnym baldachimem, na postumencie z czarnego marmuru, znajduje się barokowy srebrny relikwiarz w kształcie trumny, z rzeźbioną leżącą postacią św. Wojciecha (wykonał go w 1662 r. gdański złotnik Piotr van der Rennen).
Stiuki ornamentalne i figuralne z 4 ćwierci XVII i początku XVIII w. znajdują się w kościele farnym w Poznaniu. Wśród budowli z okazałymi wystrojami stiukowymi z 2 połowy XVIII w. wyróżniają się kościół na Zdzieżu w Borku Wielkopolskim oraz w Pawłowicach (powiat leszczyński). Są one dziełem Franciszka Böhma, który był zatrudniony także przy budowie pałacu w Pawłowicach.
Barokowe rzeźby znajdują się nie tylko w kościołach i w ich sąsiedztwie, ale także w miejscach publicznych, na rynkach i placach. Jednym z najstarszych wielkopolskich pomników jest figura św. Jana Nepomucena na poznańskim Starym Rynku, która powstała w 1724 r. Popularny w krajach habsburskich „pomnik zarazy” stoi pośrodku Rynku w Rydzynie, upamiętniając epidemię dżumy z 1709 r.
