Budowle sakralne
W omawianym okresie niewiele powstało budowli sakralnych, choć i tu występują przykłady znaczące. Przede wszystkim trzeba wspomnieć o dawnym kościele ewangelickim (obecnie katolickim św. Andrzeja Boboli) w Rawiczu, wzniesionym w latach 1803-08 według projektu wymienionego już K. G. Langhansa. Ten sam architekt był też w 1778 r. twórcą wieży i zapewne przekształcenia wnętrza kościoła w Poniecu.
Wczesne formy klasycystyczne otrzymał wzniesiony w latach 1766-81 kościół parafialny w Kwilczu (powiat międzychodzki). W latach ok. 1781-90 powstał trójnawowy korpus kościoła w Choczu (powiat pleszewski). Projektantem tej świątyni był najprawdopodobniej E. Szreger, znany już z prac przy obu katedrach wielkopolskich.
Interesującą budowlę stworzył w latach 1777-83 w Poznaniu architekt Antoni Höhne. Jest to dawny kościół ewangelicki (obecnie katolicki Wszystkich Świętych) przy Grobli, o założeniu centralnym, z dwiema kondygnacjami potężnych balkonów i sklepieniem kopulastym nad częścią środkową.
Budowle centralne, nierzadko kryte kopułą, były częstą formą ówcześnie wznoszonych świątyń, tak ewangelickich, jak i katolickich, większych i całkiem małych. Dzisiaj można je obejrzeć w Odolanowie (1775-80), we Lwówku (kościół cmentarny z ok. 1780 r., dzieło A. Höhne), w Pniewach (Świętego Ducha) i Wartosławiu w powiecie szamotulskim (oba z 1785 r.), Murowanej Goślinie (1784-1803), Krotoszynie (1788-90, przebudowany 1884-85), Wąsowie w powiecie nowotomyskim (kaplica pałacowa z ok. 1790 r.), Kopaszewie w powiecie kościańskim (kaplica z 1794 r.). Szczególną formę centralną otrzymał powstały w latach 1780-1802 kościół w Parkowie (powiat obornicki), który zbudowano dokładnie na planie koła.
W tym czasie w Wielkim Księstwie Poznańskim również powstawały budowle wznoszone z inspiracji i ze środków władz zaborczych, ale miały one zupełnie inny charakter. Najlepiej zachowały się kościoły ewangelickie, zbudowane w urzędowym stylu romanizującego klasycyzmu, m.in. w Gnieźnie (1838-42), Międzychodzie (1838 r.), Międzyrzeczu (1827-34), Pobiedziskach (przed 1821 r.), Szamocinie (1827-35), Śmiglu (przed 1830 r.), Wolsztynie (1832 r.), dziś służące parafiom rzymskokatolickim.
Takie świątynie projektował również wybitny architekt K. F. Schinkel – jego dziełem są kościoły we Wschowie (1837-39) i zapewne w Złotowie (1829-31). Formy klasycystyczne mają też synagogi zachowane w Kępnie (1814-15), Międzyrzeczu (po 1824 r.) i Pleszewie (1830 r.).