BOREK WIELKOPOLSKI

Miasto leżące nad rzeką Pogoną w odległości 18 km na wschód od Gostynia. Sama nazwa pochodzi od miejsca położenia pośród pobliskiego boru. Dzisiaj na terenie gminy lasy stanowią zaledwie 15,2% powierzchni. Obecnie Borek Wielkopolski kojarzy się jako ośrodek rolniczo-usługowy.

Historia

We wczesnym średniowieczu znany jako Zdzież, który otrzymał prawa miejskie w 1392 r. Ze względu na pożar, który doszczętnie strawił miasto, postanowiono je przenieść. Nowe lokowano na prawie magdeburskim w 1 połowie XV w. pod nazwą Borek. Podczas pożogi lat 1655–1660 wszystkie precjoza z kościoła na Zdzieżu przeznaczono na zbożny cel walki ze szwedzkim najeźdźcą. Okres rozwoju miasta to działalność reformatorska z czasów stanisławowskich, w których wprowadzono nowoczesne podejście do przemysłu. 
II rozbiór Polski w 1793 r. rozpoczął pruskie panowanie, by w latach 1807–1815 znaleźć się na moment w granicach Księstwa Warszawskiego. Koniec francuskiej dominacji w Europie ponownie przywrócił ten obszar Prusakom, aż do 1919 r. kiedy podczas aktywnego zrywu Powstania Wielkopolskiego (1918–1919) wyzwolono miasto.
W trakcie okupacji hitlerowskiej (1939–1945) niedaleko miasta w Bruczkowie utworzono mający złą sławę ośrodek germanizacyjny dla dzieci. Borek wyzwolono w trakcie działań bojowych 25 stycznia 1945 r. Od 1958 r. oficjalna nazwa brzmi Borek Wielkopolski.

Warto zobaczyć

Pośrodku kwadratowego rynku odnajdujemy klasycystyczny ratusz z 1855 r. Obok rokokowa figura Matki Boskiej z 2 połowy XVIII w. i wielki głaz upamiętniający 600-lecie założenia miasta.
Niedaleko rynku kościół św. Stanisława biskupa z 2 połowy XV w.
Szczególnie warto zobaczyć wczesnobarokową bazylikę Pocieszenia NMP wzniesioną na Zdzieżu. Do świątyni wchodzimy XVIII-wieczną bramą, by w środku podziwiać bogate wyposażenie.

Więcej:
www.borekwlkp.home.pl