
Warto zobaczyć:
Przy zbiegu ulic 3 Maja i Kościelnej zobaczyć możemy kościół św. Bartłomieja z XIV/XV w. wraz z renesansową kaplicą fundacji Jana Zemełki.
Na przykościelnym cmentarzu znajduje się najbardziej znany koniński zabytek, unikalny kamienny słup z inskrypcją z 1151 r., uznawany za najstarszy znak drogowy w Polsce.
Nieopodal, w rozwidleniu ulic 3 Maja i Wiosny Ludów, stoi klasycystyczny ratusz. Jego wzniesienie na przełomie XVIII/XIX w. poza obszarem rynku stanowiło zapowiedź zmiany pierwotnego układu przestrzennego miasta, które w konsekwencji uzyskało obecne, XIX-wieczne oblicze.
W południowej pierzei dawnego rynku znajduje się najstarsza zachowana kamienica, zwana Domem Jana Zemełki, sięgająca swoimi zrębami XVI w.
Na zachód od rynku (na narożniku ulicy Zofii Urbanowskiej i Obrońców Westerplatte) znajdujemy wybudowany ok. 1864 r. dworek konińskiej powieściopisarki Zofii Urbanowskiej (1849–1939), która do historii literatury przeszła jako autorka pozytywistycznych powieści dla dzieci (Gucio zaczarowany, Róża bez kolców).
Przy placu Zamkowym znajduje się budynek dawnego domu modlitwy i studiów talmudycznych, a obok stoi konińska synagoga.
Kilkaset metrów dalej w kierunku zachodnim znajduje się park miejski, założony w 1832 r. Za parkiem odnajdziemy, oznaczone tablicą, miejsce dawnego cmentarza żydowskiego, na którym 10 listopada 1939 r. w masowej egzekucji rozstrzelano co najmniej 56 Polaków, a następnie cmentarz zniszczono.
Na południe od granic średniowiecznego miasta, u podnóża i na stoku pradoliny, rozciąga się obszar najstarszego konińskiego przedmieścia, nazywanego początkowo Garncarskim lub Świętego Ducha. Obecnie znajdujący się tutaj kościół ewangelicko-augsburski wzniesiono w pierwotnej formie w 1856 r., a w latach 1900-1915 gruntownie przebudowano nadając formę neogotycką.
Nieopodal znajduje się barokowy kościół św. Marii Magdaleny i klasztor oo. Franciszkanów-Reformatów z pierwszej połowy XVIII w.
Przy ulicy Kolskiej znajdują się najstarsze zachowane cmentarze: katolicki i ewangelicko-augsburski.
Natomiast przy ulicy Kaliskiej odnajdziemy zabudowania dawnych koszar, wybudowanych na przełomie XIX i XX w. dla stacjonującego w mieście rosyjskiego pułku dragonów. W latach 1928-1938 mieściła się w nich Szkoła Podoficerska dla Małoletnich w Koninie, pierwsza i początkowo jedyna tego typu uczelnia wojskowa w Polsce, kształcąca kandydatów na podoficerów zawodowych.
O Koninie można posłuchać w jednym z odcinków programu telewizyjnego Zakochaj się w Polsce.
Więcej:
Maluśkiewicz Piotr, Ziemia Konińska, przewodnik turystyczny, Konin 2002.
Rybczyński Piotr, Życie gospodarcze Konina w latach 1815-1866, „Rocznik Koniński”, t. 13, 1999, s. 9-64.
Wędzki Andrzej, Dzieje Konina t. I, Konin w czasach przedrozbiorowych, Konin 2000.