Miasto powiatowe położone ok. 60 km na wschód od Poznania , przy drodze do Warszawy.
W pradawnych czasach południowe okolice Gniezna porastała gęsta puszcza, w której niewielkie tylko polany były porośnięte wrzosem pięknie rozkwitającym jesienią. Na jednej z takich polan, nad rzeczką zadomowił się Opiech strzegący brodu. W tym czasie w Gnieźnie panował dzielny Lech, który miał piękną córkę Miłostę. Spodobała się ona Biechowi tak dalece, że zapragnął pojąc ją za żonę. Niestety plany te nie spodobały się ani Lechowi, ani samej Miłoście, która była kapłanką i za mąż wychodzić nie chciała. Kiedy Biech usłyszał odmowną odpowiedź, zawrzał gniewem, ale nie dał po sobie poznać jak bardzo uraziło to jego dumę. Postanowił więc uprowadzic Miłostę siłą. Zmówił się z kilkoma wojami, którzy również mieli do wyrównania porachunki z Lechem i koło opiechowego brodu poczęli snuć zdradzieckie plany. Usłyszał te knowania Opiech i co koń wyskoczy popędził do Gniezna ostrzec przed niebezpieczeństwem Lecha. Przygotowany na napaść Lech obronił córkę przed porwaniem i postanowił wynagrodzić wiernego Opiecha. W miejscu brodu, na wrzoścowej polanie założył gród broniący dostępu do Gniezna od południowej strony, a kasztelanem mianował Opiecha. Gród nazwał Wrześnią od pięknie kwitnących wrzosów wśród leśnej głuszy.
