Generał artylerii, poeta i pisarz. Urodził się w 1592 r. w Rogalinie (powiat poznański), kształcił w szkole ariańskiej w Śmiglu i Frankfurcie nad Odrą. Od 1619 r. w służbie hetmana Krzysztofa Radziwiłła. Za mord popełniony pod Kościanem skazany na banicję, w 1623 r. zbiegł do Niderlandów.

Tam studiował inżynierię wojskową i służył w armii. W latach 1626-29 przebywał we Francji, pełniąc służbę w wojskach kardynała Armanda Jeana Richelieu. W latach 1630-39 walczył w Brazylii z Hiszpanami w oddziałach holenderskiej Kompanii Zachodnioindyjskiej i dosłużył się stopnia generała artylerii oraz admirała sił morskich.

Na skutek zatargów z władzami politycznymi podał się do dymisji i powrócił do Niderlandów. Kiedy w 1646 r. otrzymał propozycję objęcia służby w wojsku polskim, postanowił wrócić do kraju. Służył w artylerii do 1650 r. w stopniu generała artylerii koronnej.

W tym czasie przeszedł na kalwinizm. W okresie powstania Chmielnickiego walczył pod Piławcami (1648 r.) i kierował obroną Lwowa. Do końca życia pozostał innowiercą. Był autorem traktatu medycznego Epistola de pedagra... oraz zaginionych pamiętników i publikacji o artylerii.

Pisał także wiersze liryczne (część z nich wspólnie z bratem Eliaszem). Zmarł w 1656 r. we wsi Buszkowy k. Gdańska, pochowany został w kościele braci czeskich w Lesznie.

Więcej:
Rusinowa Izabela, Przyjmij laur zwycięzcy, Katowice 1986.
https://www.wilanow-palac.pl/