polka z książęcego rodu, kolekcjonerka dzieł sztuki, właścicielka zamku Gołuchowie.

Urodziła się w Warszawie, a wychowała w Paryżu. Była córką księcia Adama Czartoryskiego i Anny Zofii z Sapiehów Czartoryskiej. Wyszła za mąż za wielkopolskiego arystokratę Jana Kanty Działyńskiego.

W 1870 roku Izabella Działyńska została właścicielką zamku w Gołuchowie, który stanowił zwrot pożyczki zaciągniętej przez męża na potrzeby powstania styczniowego 1863 roku. Para podpisała intercyzę przedmałżeńską ze względu na rozbieżności majątkowe obu rodów.

Dzięki jej zaangażowaniu rezydencja gołuchowska została odrestaurowana i wyposażona w nowoczesny wystrój, a także zaprojektowany w szczegółach imponujący park.

Zamek pełnił także funkcję swoistego muzeum, w którym właścicielka zgromadziła cenne zbiory rzemiosła artystycznego z okresu antycznego, staroegipskiego, wczesnochrześcijańskiego, rzeźbę średniowieczną i renesansową oraz dzieła malarstwa i tkactwa, a także grafikę polską i europejską.

Zmarła we francuskiej Mentonie w 1899 roku. Pochowana w kaplicy grobowej gołuchowskiego parku.

Przez park prowadzi dwie ścieżka questowa Śladami Izabeli z Czartoryskich Działyńskiej. 

Więcej:
Kirschke Paulina, Kobiety na pomniki. Subiektywny przewodnik śladami kobiet po Wielkopolsce, Poznań 2022.
Izabella i Jan Działyńscy - mecenasi kultury, red. Barbara Wysocka, Kórnik 2004.