Prawnik i działacz polityczny. Urodził się w 1806 r. w Bninie k. Poznania. Po ukończeniu studiów prawniczych prowadził w Poznaniu kancelarię adwokacką i notarialną, pisując zarazem do czasopism poznańskich. Znany z poglądów antyniemieckich, rzecznik zrównania praw Polaków i Niemców w sądownictwie.
W 1846 r. pozostawał pod nadzorem policji pruskiej, a dwa lata później napisał memoriał, wzywający króla Prus do odbudowania Polski. W okresie Wiosny Ludów był członkiem Komitetu Narodowego i zwolennikiem walki zbrojnej z Prusakami.
Zmienił nazwisko na Krotowski, rozpoczął agitację i walkę zbrojną na własną rękę (Kórnik, Miłosław, Września), a 3 V 1848 r. ogłosił w Mosinie, a następnie w Kórniku niepodległość Rzeczypospolitej. Kilka dni później został aresztowany przez Prusaków, lecz amnestia z października 1848 r. przywróciła mu wolność. W 1849 r. został posłem do sejmu pruskiego. Zmarł w 1852 r. w Berlinie.
Więcej:
