Lekarz, działacz społeczny, publicysta. Urodził się w 1810 r. w Poznaniu. Uczęszczał do Gimnazjum św. Marii Magdaleny i jako ochotnik uczestniczył w Powstaniu Listopadowym. Studiował medycynę we Wrocławiu i tam współtworzył Towarzystwo Literacko-Słowiańskie.

Po odbyciu stażu w Berlinie osiadł w 1838 r. w Poznaniu. Był współzałożycielem Towarzystwa Pomocy Naukowej, a od 1842 r. zasiadał w radzie miejskiej. W 1846 r. został aresztowany za działalność spiskową i skazany na 6 lat fortecy. Uwolniony przez rewolucję berlińską, organizował w 1848 r. pomoc medyczną w okresie Wiosny Ludów (m.in. zakładał szpitale w Śremie, Wrześni i Miłosławiu).

Zasłużył się w zwalczaniu epidemii cholery w latach 1848, 1849, 1852 i 1866. Był jednym z inicjatorów wzniesienia w Poznaniu w 1859 r. pomnika Adama Mickiewicza. Pracował m.in. w szpitalach poznańskich i uzdrowisku w Dębnie nad Wartą, będąc propagatorem wodolecznictwa. Po wybuchu Powstania Styczniowego organizował pomoc medyczną i szpital w Strzelnie.

Był też współtwórcą Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, jego wiceprezesem oraz przewodniczył Wydziałowi Przyrodniczemu i wydziałowi Lekarskiemu. Opracował polskie słownictwo chemiczne, oprócz medycyny i chemii zajmował się także fizyką, matematyką i astronomią. Zmarł w 1886 r. w Poznaniu, pochowany został na dawnym cmentarzu świętomarcińskim. Później jego prochy przeniesiono na Cmentarz Zasłużonych Wielkopolan na Wzgórzu św. Wojciecha w Poznaniu.