Rzeźbiarz. Urodził się w 1885 r. w Kosieczynie k. Zbąszynia. Naukę sztukatorstwa i kamieniarstwa rozpoczął w 1900 r., po otrzymaniu stypendium Towarzystwa Pomocy Naukowej w 1904 r. studiował w Berlinie w szkole rzemiosł artystycznych, następnie w Monachium w Akademii Sztuk Pięknych.

Po studiach przez rok przebywał w Paryżu, by w 1913 r. zamieszkać w Poznaniu, gdzie trzy lata później otworzył własną pracownię. Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim 1918-19, a po jego zakończeniu współtworzył w Poznaniu Szkołę Sztuk Zdobniczych. W 1933 r. przeniósł się do Wolsztyna, gdzie zamieszkał w zaprojektowanej przez siebie willi (obecnie muzeum).

Poszukiwany przez Niemców po ich wkroczeniu do Polski w 1939 r. ukrywał się, aresztowany w 1941 r., został uwięziony w Forcie VII. Był wybitnym rzeźbiarzem. Z ważniejszych dzieł należy wymienić pomniki: Siewcy (1923) w Luboniu k. Poznania, Stanisława Moniuszki (1924) i Fryderyka Chopina (1923), postać Chrystusa w pomniku Serca Jezusowego w Poznaniu, zwanego pomnikiem Wdzięczności (1932, zniszczony przez Niemców), pomnik Bolesława Chrobrego (1929) w Gnieźnie oraz sarkofag Karola Marcinkowskiego w kościele św. Wojciecha w Poznaniu.

Jego dzieła podziwiać można w Muzeum Narodowym w Poznaniu i Warszawie oraz w muzeum w Wolsztynie. Za odmowę wykonania popiersia Hitlera wysłano go do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, gdzie w 1944 r. zmarł z wycieńczenia.

W Wolsztynie można w interesujący sposób poznać miejsca związane z postacią rzeźbiarza wędrując wg zadań i wskazówek zawartych w jednym z Wielkopolskich Questów - Spotkanie z Marcinem Rożkiem.