Podróżnik, badacz Australii i Tasmanii. Urodził się w 1797 r. w Głuszynie k. Poznania. Uczestniczył w Powstaniu Listopadowym, po jego upadku wyjechał najpierw do Anglii, a następnie do Stanów Zjednoczonych. W latach 1834-38 przemierzył znaczne obszary obu Ameryk, w tym Stany Zjednoczone, Kanadę, Meksyk, Brazylię, Argentynę i Chile, prowadząc badania z zakresu geologii, meteorologii i etnografii. W 1838 r. wyruszył przez wyspy Oceanii, Nową Zelandię do Australii.
Tutaj prowadził badania Wielkich Gór Wododziałowych i terenów Nowej Południowej Walii. Badał także tereny pustynne, odkrył źródła rzeki Murray, część Alp Australijskich, zdobywając najwyższy szczyt kontynentu, któremu nadał nazwę – Góra Kościuszki. Odkrył złoża złota, węgla i innych surowców. W latach 1841-43 prowadził badania wyspy Tasmanii.
W 1843 r. powrócił do Anglii, a opublikowane wyniki jego badań przyniosły mu światową sławę. W trzy lata później pospieszył z pomocą humanitarną do Irlandii, dotkniętej klęską głodu. W 1853 r. przyjęty został do Królewskiego Towarzystwa Geograficznego, w 1860 r. uniwersytet w Oxfordzie nadał mu doktorat honoris causa. Zmarł w 1873 r. w Londynie, pochowany został na cmentarzu Kensal Green. W 1997 r. jego prochy sprowadzono do kraju i złożono w Krypcie Zasłużonych w podziemiach kościoła św. Wojciecha w Poznaniu.
