Generał. Urodził się w 1822 r. w Wieczynie k. Pleszewa. Po ukończeniu Gimnazjum św. Marii Magdaleny wstąpił do szkoły artylerii. W 1846 r. włączył się w działalność spiskową, mającą na celu wywołanie powstania, jednak został aresztowany i uwięziony przez Prusaków. Za udział w Wiośnie Ludów 1848 r. więziony był w twierdzy w Kostrzynie.

Po uwolnieniu udał się do Szwajcarii, później do Włoch, by walczyć w oddziałach Garibaldiego. Po stłumieniu rewolucji i uwolnieniu z niewoli wrócił do Wielkopolski i osiadł w Woli Książęcej k. Jarocina. W okresie Powstania Styczniowego wraz z utworzonym przez siebie oddziałem stoczył zwycięskie boje, m.in. pod Pyzdrami (29 IV 1863 r.), Łaskiem, lecz poniósł klęskę pod Ignacewem (8 V 1863 r.).

Wkrótce Rząd Narodowy awansował go do stopnia generała, powierzając dowództwo nad wojskami województw kaliskiego i mazowieckiego. Po kilku zwycięskich potyczkach i porażce pod Kruszyną opuścił kraj. Udał się najpierw do Francji, następnie do Turcji, gdzie zamierzał organizować oddziały polskie do walki o niepodległość. Nie uzyskawszy poparcia wrócił do kraju i zamieszkał czasowo w Krakowie. W 1870 r. przeniósł się do Wielkopolski, do rodzinnego majątku w Choryni k. Kościana, gdzie zmarł w 1879 r.