Miasto położone nad rzeką Wartą. Stolica Wielkopolski, województwa wielkopolskiego i archidiecezji poznańskiej. Ważny punkt na Szlaku Piastowskim.
Klasztor Karmelitów Bosych ufundowała w 1617 r. Katarzyna z Leszczyńskich Czarnkowska przy wsparciu męża Adama Sędziwoja, starosty generalnego Wielkopolski. Karmelici przybyli do Poznania w 1618 r. Już trzy lata później odbyło się poświęcenie drewnianego kościoła klasztornego. Budowę świątyni murowanej rozpoczęto ok. 1644 r.; prowadził ją początkowo Krzysztof Bonadura Starszy, a po jego śmierci – Jerzy Catenazzi przy współudziale Krzysztofa Bonadury Młodszego. W 1687 r. dokonano konsekracji ukończonego kościoła.
Murowany budynek klasztorny wznoszono etapami w latach 1685-1756 r. W 1801 r. władze pruskie zlikwidowały klasztor. Zabudowania klasztorne przejęło wojsko. W latach 1831-1918 świątynia pełniła rolę ewangelickiego, a w latach międzywojennych – katolickiego kościoła garnizonowego. W 1945 r. do zniszczonych w czasie walk zabudowań klasztornych powrócili karmelici. Ponad dwadzieścia lat trwała odbudowa. W 1952 r. podniesiono dom zakonny do rangi przeoratu. W latach 1984-88 przeprowadzono kapitalny remont kościoła. W 1990 r. powstał w klasztorze Instytut Duchowości „Carmelitanum”. W 1993 r. – po podziale Polskiej Prowincji Karmelitów Bosych na dwie prowincje, krakowską i warszawską – rozpoczęło w klasztorze działalność Seminarium Duchowne prowincji warszawskiej.
Barokowy kościół pw. św. Józefa jest budynkiem wzniesionym na planie krzyża, z dwiema parami kaplic, otwartych do nawy arkadami. Interesująco prezentuje się fasada świątyni, podzielona lizenami i gzymsami, ozdobiona wnękami i oknami. W nawie i prezbiterium znajdują się sklepienia kolebkowe z lunetami, w przęśle krzyżowym – żaglaste, w ramionach transeptu – kolebkowe. Wyposażenie wnętrza pochodzi z lat 1984-88; z dawnych czasów zachował się fragment nagrobka Wojciecha Konarzewskiego, dobrodzieja konwentu, z 2. poł. XVII w. Ambona została zbudowana w 1962 r. z fragmentów ambony dawnej świątyni ewangelickiej w Obrzycku i rzeźb przywiezionych z dawnego kościoła ewangelickiego w Maciejowej na Śląsku. Przy prezbiterium znajdują się tablice pamiątkowe jednostek garnizonu poznańskiego, wchodzących w 1939 r. w skład Armii „Poznań”. Tablica w przedsionku informuje, że w kościele pochowano zmarłego w 1673 r. Mikołaja Skrzetuskiego, będącego pierwowzorem Jana Skrzetuskiego z Sienkiewiczowskiej „Trylogii”. Przed kościołem ustawiono w 1989 r. pomnik Rafała Kalinowskiego, świętego karmelitańskiego.
Czteroskrzydłowy budynek klasztorny, z dziedzińcem pośrodku, przylega do kościoła od strony zachodniej.
Bracia Bosi Zakonu Najświętszej Marii Panny z Góry Karmel (OCD) są jedną z gałęzi rodziny karmelitańskiej. Zakon karmelitów bosych powstał w końcu XVI w., w wyniku reformy konstytucji zakonnych, nawiązującej do pierwotnych reguł karmelitańskich. Twórcą zakonu był św. Jan od Krzyża. Pierwszą prowincję karmelitów reformowanych utworzono za zgodą papieża Grzegorza XIII w 1581 r., pełną samodzielność uzyskał zakon w 1593 r. Pierwszy polski klasztor Karmelitów Bosych powstał w 1605 r. w Krakowie. Dziś w Polsce istnieją dwie prowincje karmelitańskie: pw. Ducha Świętego w Krakowie i pw. Trójcy Świętej w Warszawie.Strojem karmelitów bosych jest habit koloru brązowego – tunika z pasem oraz szkaplerzem z kapturem, podczas uroczystości także płaszcz i kaptur koloru białego.
Więcej:
https://poznan.karmelicibosi.pl/
Adres:
ul. Działowa 25
60-967 Poznań
tel. 061 852 92 93
