OBRA
Wieś nad Obrą, położona około 8 km na południowy zachód od Wolsztyna, przy drodze do Nowej Soli.
Klasztor cysterski ufundował w 1231 r. Sędziwój z rodu Jeleńczyków, kantor gnieźnieński. W 1238 r. władze zakonu przyjęły fundację i wyraziły zgodę na utworzenie opactwa. Zakonnicy przybyli tu z Łekna koło Wągrowca, zapewne przed 1240 r. Klasztor i kościół były początkowo drewniane. Około 1618 r. rozpoczęto budowę murowanej świątyni i takiegoż klasztoru. Niedokończone budowle zostały zniszczone w czasie najazdu szwedzkiego w poł. XVII w. oraz podczas przemarszów wojsk saskich i rosyjskich w latach 1700-16.
Obecny kościół wzniesiono w latach 1722-57, jego projekt opracował Jan Catenazzi. W poł. XVIII w. ukończono też budowę klasztoru. Jeszcze wcześniej, około 1724 r., powstał dwór opacki. W 1796 r. władze pruskie skonfiskowały dobra ziemskie należące do cystersów, a w 1835 r. zlikwidowały klasztor. W roku następnym świątynia klasztorna stała się kościołem parafialnym. Krótko – w latach 1852-54 – w klasztorze mieszkali jezuici. W 1904 r. w budynku klasztornym urządzono dom dla księży emerytów.
W 1926 r. do Obry przybyli oblaci, którzy utworzyli tu seminarium duchowne. W latach II wojny światowej w klasztorze umieszczono najpierw szkołę policyjną, a później szpital. Zakonnicy powrócili do Obry w 1945 r., wkrótce wznowiono działalność edukacyjną. Wyższe Seminarium Duchowne w Obrze jest sekcją Wydziału Teologicznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
Późnobarokowy kościół pw. Najświętszej Marii Panny i św. Jakuba Apostoła jest budynkiem jednonawowym, z nieco węższym prezbiterium. W jego fasadzie znajdują się dwie niskie wieże. Wnętrze przykrywają sklepienia żaglaste, ozdobione polichromią wykonaną w latach 1753-54 przez Stanisława Brzozowskiego. Rokokowe i wczesnoklasycystyczne wyposażenie wnętrza pochodzi z 2 poł. XVIII w. W polu środkowym rokokowego ołtarza głównego z 1755 r. znajduje się obraz Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny, dzieło Szymona Czechowicza.
W klasztorze znajduje się również Muzeum Misyjne, gdzie zgromadzono eksponaty przywiezione przez misjonarzy z różnych zakątków świata.
Trzy skrzydła klasztoru przylegają do kościoła od strony południowej, tworząc kwadratowy, otoczony krużgankami wirydarz. Najciekawszym wnętrzem klasztoru jest wyposażona w rokokowe meble zakrystia. Przed fasadą kościoła stoi barokowa figura św. Jana Nepomucena z 1749 r., nieco z boku – dawny dwór opacki.
Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Marii Niepokalanej (OMI) zostało założone w 1816 r. przez św. Eugeniusza Karola Józefa de Mazenoda w Aix, na południu Francji. Zgromadzenie zatwierdził w 1826 r. papież Leon XII. Głównym zadaniem oblatów jest głoszenie ewangelii, nie tylko w krajach misyjnych, ale także w środowiskach najuboższych, wśród opuszczonych, więźniów czy narkomanów. Do Polski oblaci przybyli w 1919 r., ich pierwszy klasztor znajdował się w Krotoszynie. Strojem oblatów jest sutanna kapłanów z diecezji, na terenie której znajduje się placówka zakonu; na piersi krzyż oblacki.
Zwiedzając zespół klasztorny można również wykorzystać rodzaj gry terenowej z serii Wielkopolskie Questy pt. Obra - tu mieszczą się pocysterskie dobra
Więcej:
http://www.obraparafia.oblaci.pl/
Adres:
Wyższe Seminarium Duchowne Misjonarzy Oblatów
ul. Szkolna 12
64-211 Obra
tel. 068 384 12 97
