Miasto powiatowe nad Wartą, w Kotlinie Śremskiej, około 45 km na południe od Poznania.
Franciszkanie zostali sprowadzeni do Śremu ok. 1261 r. przez błogosławioną Jolentę i jej męża księcia wielkopolskiego Bolesława Pobożnego. Ich pierwsza siedziba mieściła się na lewym brzegu Warty. Po śmierci Bolesława Pobożnego w 1279 r. błogosławiona Jolenta przebywała w Śremie do 1284 lub 1285 r., kiedy to wstąpiła do klasztoru Klarysek w Gnieźnie. Po lokacji miasta na prawym brzegu rzeki w 1393 r. przenieśli się tam również franciszkanie. Ich klasztor znajdował się w południowo-wschodniej części dzisiejszego Starego Rynku. W 1636 r. zakonnicy zakupili plac na terenie przedmieścia Ostrówek. Wkrótce rozpoczęli budowę murowanej świątyni; jej konsekracja odbyła się w 1663 r. Pod koniec XVII w. rozpoczęto budowę murowanego klasztoru. Jego budowa ciągnęła się latami i zakończyła się w 1763 r. W 1837 r. władze pruskie zlikwidowały klasztor, przeznaczając jego budynki na szkołę ewangelicko-katolicką. W 1926 r. przeprowadzono gruntowny remont kościoła. Obecnie kościół pełni funkcję świątyni filialnej, w dawnym klasztorze znajduje się siedziba Towarzystwa Muzycznego im. M. Zielińskiego.
Barokowy kościół pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny jest trójnawowym budynkiem halowym. Prezbiterium przykrywa sklepienie kolebkowe z lunetami, nawę główną – sklepienie żaglaste, nawy boczne natomiast – sklepienia kolebkowe. Barokowe i rokokowe wyposażenie wnętrza pochodzi z XVIII wieku.
Piętrowy budynek klasztorny o nietynkowanej fasadzie przylega do kościoła od strony południowej. Jego trzy skrzydła otaczają kwadratowy wirydarz. Dziedziniec przed kościołem i klasztorem otacza mur z dwoma barokowymi bramami.
Adres:
ul. Poznańska 11
63-100 Śrem
