Miasto powiatowe położone ok. 50 km na północny wschód od Poznania, przy drodze do Torunia.
Dawna świątynia bożogrobców powstawała etapami. Najwcześniej – zapewne już w końcu XIII w. – wzniesiono prezbiterium; budowę nawy zakończono prawdopodobnie dopiero ok. 1370 r., a wieży – w XV w. Gruntowną restauracje kościoła (m.in. przebicie okien w prezbiterium i zatynkowanie gotyckiej polichromii) przeprowadzono w końcu XVII w., restaurację wnętrza prowadzono też w połowie następnego stulecia. Podczas prac konserwatorskich w latach 1902-16 odsłonięto polichromię w prezbiterium; później kilkakrotnie ją restaurowano. Kościół jest budowlą jednonawową z węższym i niższym prezbiterium zamkniętym dwubocznie oraz wieżą od strony zachodniej. Wnętrza nakryte są sklepieniami krzyżowo-żebrowymi. Żebra, zworniki i wsporniki, wykonane ze sztucznego kamienia, ozdabia bogata ornamentacja figuralna, zwierzęca i roślinna. W prezbiterium znajduje się gotycka polichromia z 3 ćwierci XIV w.
Cenna gotycka polichromia zdobiąca sklepienie i ściany prezbiterium została wykonana al secco (czyli farbami rozpuszczalnymi w wodzie na suchym podkładzie) na cienkiej pobiale wapiennej, spod której przebija kształt cegieł. Na sklepieniu widnieją wizerunki 17 głów królów i proroków Starego Testamentu oraz jednej głowy kobiecej. Na ścianach, w dwóch poziomach, przedstawiono sceny z życia Chrystusa, Matki Boskiej, św. Jana Chrzciciela i innych świętych. Polichromia – mimo prowadzonych prac zabezpieczających – stopniowo zanika pod wpływem światła i wilgoci.
ul. Św. Jana 2
62-200 Gniezno