KŁODAWA

Miasto położone około 20 km na północny wschód od Koła, przy drodze do Warszawy.

Dom zakonny i kościół ufundował w 1623 r. Franciszek Krzykowski. Obecne zabudowania powstały w XVIII w. Ich fundatorem był Chryzostom Dorpowski, wojewoda łęczycki i starosta kłodawski. Budowę kościoła zakończono w 1755 r., wieże ukończono dziesięć lat później. W tym samym mniej więcej czasie wzniesiono budynek klasztorny. Konwent zlikwidowano w 1810 r. W dobie wojen napoleońskich kościół i klasztor zostały poważnie zdewastowane; ich gruntowny remont przeprowadzono w latach 1851-54. W poł. XIX w. karmelici powrócili do Kłodawy. Nie na długo jednak, w 1864 r. władze carskie dokonały kasaty klasztoru. Dziś kościół pełni rolę świątyni parafialnej.

Barokowy kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny jest budowlą trzynawową, bazylikową, z nieco niższym prezbiterium. W fasadzie znajdują się dwie masywne wieże, zwieńczone baniastymi hełmami z latarniami. Nawa główna i prezbiterium przykryte są sklepieniami żaglastymi. Rokokowe wyposażenie wnętrza pochodzi z 3. ćw. XVIII w. Oprócz okazałego ołtarza głównego w kościele znajduje się osiem – analogicznych parami – ołtarzy bocznych, stalle zakonne, ambona w kształcie łodzi i trzy konfesjonały. Starszym zabytkiem jest kamienne epitafium Sierakowskich z 1. poł. XVII w. Przed fasadą świątyni znajduje się otoczony murem dziedziniec odpustowy. Na wysokim słupie stoi tam wykonana z piaskowca barokowa figura Matki Boskiej.

Barokowy klasztor o trzech piętrowych skrzydłach przylega od północy do budynku kościoła, tworząc wewnątrz niewielki wirydarz.

Zakon Braci Najświętszej Marii Panny z Góry Karmel (OCarm) powstał na terenie Palestyny w XII w. Do pustelników żyjących na górze Karmel – gdzie już 900 lat przed Chrystusem mieszkał prorok Eliasz – dołączyli w okresie wypraw krzyżowych pobożni rycerze i pielgrzymi. Regułę zakonną definitywnie zatwierdził w 1247 r. papież Innocenty IV. Po upadku królestwa jerozolimskiego zakonnicy przenieśli się do Europy; pierwsza europejska kapituła generalna zakonu odbyła się w 1245 r. w Anglii. Pierwszy klasztor karmelitański w Polsce ufundowała w 1397 r. w Krakowie św. Jadwiga. W końcu XVI w. doszło do podziału zakonu na dwie rodziny: karmelitów żyjących według reguł zmienionych w 1432 r. przez papieża Eugeniusza IV (zwanych karmelitami trzewiczkowymi) i karmelitów reformowanych, o regule nawiązującej do pierwotnych konstytucji zakonnych (zwanych karmelitami bosymi).
Strój karmelicki składa się z tuniki koloru ciemnobrązowego, przepasanej skórzanym pasem, oraz szkaplerza i kaptura tego samego koloru. Strojem uroczystym jest nieco krótszy od tuniki biały płaszcz i takiż kaptur.

Więcej:
www.klodawaparafia.org

Adres:
ul. Włocławska 2
62-650 Kłodawa
tel. 063 272 47 12