Miasto powiatowe położone ok. 80 km na południe od Poznania, przy drodze do Wrocławia.
Średniowieczna siedziba Leszczyńskich w Lesznie, a być może nawet dwie obronne budowle należące do dwóch braci, Jana i Rafała Leszczyńskich z rycerskiego rodu Wieniawitów, istniały już w XV w. W miejscu jednej z nich, a zapewne również obecnego pałacu, Rafał Leszczyński, starosta radziejowski i kasztelan śremski, a zarazem przedstawiciel jednej z najbogatszych rodzin tego czasu w Wielkopolsce, zbudował w XVI w. niezwykle okazałą renesansową rezydencję.
Rezydencja musiała być godna znakomitego rodu, a zarazem wspaniale rozwijającego się miasta, lokowanego w 1547 r. Jego rozkwit został przerwany w czasie wojen szwedzkich, kiedy zamek został zrujnowany. Prace przy jego odbudowie podjęte zostały na przełomie XVII i XVIII w. przez Rafała Leszczyńskiego, starostę generalnego wielkopolskiego, bądź jego syna, króla Stanisława Leszczyńskiego. Zaangażowano do nich przybyłego z Włoch architekta, Pompeo Ferrariego, który prawdopodobnie pozostawił jedno skrzydło dawnego zamku nieco je rozbudowując, pozostałe rozebrał.
Przebudowa zakończyła się przed 1738 r., w którym Leszno wraz z zamkiem przeszło w posiadanie księcia Aleksandra Józefa Sułkowskiego herbu Sulima. Wzniesiona wtedy barokowa, trójkondygnacyjna budowla założona została na rzucie wydłużonego prostokąta, o dwudziestopięcioosiowej elewacji frontowej zwróconej na południowy zachód, z siedmioosiową, nieznacznie zryzalitowaną, częścią środkową tej elewacji, zwieńczona wysokim, czterospadowym dachem. Rytm podziału elewacji, z wyodrębnioną partią cokołową przyziemia, wyznaczają regularnie rozmieszczone osie prostokątnych okien ujętych w architektoniczne obramienia z nadokiennikami.
Na osi zaprojektowana została, przelotowa pierwotnie, sień otwierająca się niegdyś trzema arkadami, flankowana po bokach dwoma wartowniami i łącząca się ze schodami. Schody zostały przebudowane na znacznie bardziej reprezentacyjną klatkę schodową około 1760 r., przez nadwornego architekta Sułkowskich, Karola Marcina Frantza.
Do naszych czasów zachowały się tylko nieliczne pozostałości niezwykle bogatego niegdyś wystroju i wyposażenia wnętrza o dwutraktowym dziś układzie, z międzytraktowym korytarzem przebiegającym wzdłuż budynku. Pierwotnie układ ten był z pewnością nieco inny, między innymi znajdowała się tu wielka, zapewne dwukondygnacyjna, sala balowa na piętrze, w której odbywały się liczne przyjęcia.
Zachowane pozostałości dekoracji pochodzą już z czasu remontu po pożarze w 1767 r., do których zatrudniony był Ignacy Graff, nadworny architekt i dekorator księcia Augusta Sułkowskiego. Wnętrze pałacu przebudowano w ciągu XIX w., kiedy budynek wykupiony został przez miasto i przeznaczony na szkołę. W ostatnich czasach jest siedzibą urzędu.
Adres:
Urząd Wojewódzki (Delegatura)
plac Kościuszki 4
64-100 Leszno
tel. 065 529 48 38
