OBJEZIERZE
Wieś położona w powiecie obornickim, około 7 km na południowy zachód od Obornik.
Objezierze (gmina Oborniki, powiat obornicki) wzmiankowano już w XII wieku. Początkowo należało do uposażenia komandorii joannitów w Poznaniu. Od XIV wieku było własnością rycerskiego rodu Nałęczów, później Objezierskich herbu Nałęcz. Część ziem wchodzących w skład majętności znajdowała się w posiadaniu Objezierskich do początku XVIII wieku. Większość sprzedana została na początku XVII wieku Przespolewskim, a około 1630 roku, przeszła na własność Siedleckich. Około połowy XVII wieku ziemie te kupili Zawadzcy.
Na początku XVIII wieku jako dziedzic części Objezierza wzmiankowany jest Maciej Tomicki, lecz już w połowie lat 20. tego stulecia cała posiadłość przeszła w ręce Węgorzewskich herbu Leszczyc. Po pierwszym z tego rodu właścicielu, Piotrze Węgorzewskim, łowczym poznańskim, dobra odziedziczył syn Jan Nepomucen, który w 1772 roku wymienił posiadłość z bratem Wojciechem Węgorzewskim, generałem adiutantem JKM, ożenionym z Anielą z Kwileckich. Dla nich zbudowana została w drugiej połowie lat 80. XVIII wieku nowa, okazała rezydencja. Wyposażono ją w bogatą dekorację sztukatorską i malarską, zgromadzono też liczne meble, dzieła sztuki, księgozbiór oraz pochodzące z najbliższych okolic zabytki archeologiczne. W 1804 roku goszczono w Objezierzu Juliana Ursyna Niemcewicza, zaproszonego przez zafascynowaną nim Anielę z Kwileckich generałową Węgorzewską.
Po bezpotomnej śmierci Węgorzewskich Objezierze pozostawało przez pewien czas własnością Kwileckich. Jako dobra posagowe Heleny Kwileckiej, córki Klemensa, po jej ślubie w 1828 roku z Wincentym Turno herbu Trzy Kotwice, majętność przeszła w posiadanie Turnów. W Objezierzu gościli m.in. Adam Mickiewicz, Wincenty Pol, Józef Ignacy Kraszewski, Bibianna Moraczewska, Narcyza Żmichowska oraz Marceli Motty.
Kolejnym dziedzicem Objezierza był syn Wincentego Turno, Hipolit, ożeniony z Marią ze Skórzewskich, uczestnik powstania styczniowego, później wieloletni poseł do parlamentu, znakomity gospodarz. Kontynuował on artystyczne i naukowe zainteresowania poprzedników, zgromadził w pałacu cenną kolekcję dzieł sztuki, obszerną bibliotekę oraz zbiór rękopisów. Ostatnim właścicielem majątku był syn Hipolita i Marii, Stanisław, który osiadł w Objezierzu po ukończeniu studiów prawniczych i ekonomicznych w Halle i Berlinie oraz po ślubie z Barbarą z Mańkowskich.
Klasycystyczną rezydencję wzniesiono za czasów gen. Wojciecha Węgorzewskiego i jego żony, Anieli z Kwileckich, w latach 1786-1788. Uważa się, że inspiracją był pałac w Siernikach.
Murowaną budowlę założono na rzucie prostokąta, z okazałym portykiem od frontu i trójbocznym ryzalitem w osi elewacji tylnej. Była to zwarta dwukondygnacyjna bryła na wysokich piwnicach, zwieńczona wysokim czterospadowym dachem. Otynkowane elewacje rozczłonkowane zostały pilastrami wielkiego porządku, wyznaczającymi osie prostokątnych okien ujętych w architektoniczne obramienia. Czterokolumnowy portyk z wnęką portykową w środkowej partii frontowej elewacji poprzedzony został szerokimi schodami i zwieńczony trójkątnym naczółkiem.
Wygląd pałacu zmieniła przebudowa przeprowadzona przez Turnów w latach 1840-1841, według projektu francuskiego architekta Aleksandra Adelfonse. Zamurowano wtedy wnękę portykową i być może obniżono nieco naczółek, lecz przede wszystkim nadbudowano dodatkowe piętro i nakryto pałac niższym znacznie dachem, co zachwiało dawne proporcje bryły. Poprawiła je nieco kolejna przebudowa przeprowadzona w latach 1905-1906 przez architekta Stanisława Boreckiego, kiedy przedłużono budynek o dwa boczne jednoosiowe aneksy.
Niemal niezmieniony pozostał układ wnętrza. Westybul na osi łączy się z salą rotundową, zajmującą przestrzeń ryzalitu w elewacji tylnej, przechodzącą przez wysokość dwóch kondygnacji oraz zwieńczoną pseudokopułą. W bocznych partiach budynku zaprojektowano pomieszczenia w dwu- i trzytraktowym układzie oraz klatkę schodową wiodącą na piętro.
Wokół pałacu rozplanowane zostało rozległe, krajobrazowe założenie parkowe.
Obecnie pałac stanowi własność prywatną.
Objezierze można zwiedzać z bezobsługową grą terenową z serii Wielkopolskie Questy Literackie Objezierze
Adres:
Objezierze
64-600 Oborniki
tel. 61 296 62 76
