ROGALIN

Niewielka miejscowość nad Wartą, położona ok. 20 km na południe od Poznania.

Ogród   francuski  w  Rogalinie  powstawał  równocześnie  z pałacem, w latach 70. XVIII wieku. Zgodnie z założeniami późnego baroku, pałac i ogród miały tworzyć całość. Dlatego do ogrodowego salonu, mającego być przedłużeniem salonu znajdującego się na parterze pałacu, wychodziło się przez taras. Salon ogrodowy był  zamknięty widokowym kopcem, a wzdłuż jego boków posadzono dwie pary szpalerów grabowych. To najozdobniejszy fragment ogrodu, przylegający bezpośrednio do pałacu. Od  umieszczonego  centralnie  klombu  rozchodzą  się promieniście dróżki.  Ozdobą  ogrodowego  salonu  są  rokokowe kamienne  rzeźby, najczęściej zamykające osie widokowe.

Za  ogrodem francuskim rozciąga się park angielski powstały na miejscu starej dębiny. Jego planową pielęgnację rozpoczęto na początku XIX wieku. Wtedy powstała alejka obiegająca park petlą, a  przebiegająca  m.in.  obok  pomnikowych  dębów Lecha, Czech i Rusa.  Uporządkowano  też  naturalne  polanki  i wytyczono kilka widokowych  punktów.  Tak powstał olbrzymi kompleks krajobrazowy utrzymany   w konwencji  romantycznej..

Park angielski, niewyznaczony żadnymi wyraźnymi granicami, niepostrzeżenie przechodzi w nadwarciańskie łęgi, słynące z największego w Europie skupiska starych, liczących nawet do 600 lat, dębów, które są jedną z atrakcji Rogalińskiego Parku Krajobrazowego.  Obwody niektórych tych pomnikowych dębów sięgają dziś nawet 10 m. Ale najsłynniejsze z nich są trzy rosnące w przypałacowym parku - "Lech", "Czech" i "Rus" (o obwodach 930, 810 i 670 cm), a z którymi wiążą się liczne legendy. Do najciekawszych dębów należy też „Edward” (650 cm) rosnący na zboczu doliny Warty.