Miasto w powiecie poznańskim, położone ok. 28 km na zachód od stolicy województwa, przy drodze do Nowego Tomyśla.
Według miejscowej tradycji pod bukiem rosnącym w miejscu dzisiejszego rynku zmarł książę Mieszko I. Najstarsza wzmianka historyczna o istnieniu osady pochodzi z 1257 r. Prawa miejskie uzyskał Buk przed 1296 r. W latach 1816-87 był stolicą powiatu.
Pierwotny ratusz stał pośrodku rynku. Jak wynika z pochodzącej z 1787 r. ryciny był to barokowy, dwupiętrowy budynek nakryty dwuspadowym dachem z wolutowymi szczytami. Górowała nad nim czworoboczna wieża zegarowa, zwieńczona cebulastym hełmem. Gmach ten spłonął podczas pożaru miasta w 1859 r.
Obecny gmach stoi w południowo-wschodnim narożniku pl. Przemysława (dawnego rynku), pomiędzy wychodzącymi z placu ulicami Poznańską i Ratuszową. Wybudowano go w latach 1897-98 wg projektu opracowanego przez firmę H. Heckes Baugescheft. Prace budowlane wykonał bukowski mistrz G. Kosicki, roboty ciesielskie – Carl Ritter. Na jednym ze szczytów zainstalowano zegar berlińskiej firmy G. Richteera.
Jest budynkiem trójkondygnacyjnym, wzniesionym na planie wydłużonego prostokąta ze ściętym narożnikiem, nakrytym dachem płaskim. Elewacje utrzymane są w stylu neorenesansu północnego. Na poziomie parteru tynkowane ściany zdobi boniowanie; wyżej płaszczyzny z czerwonej cegły urozmaicają tynkowane na biało gzymsy, opaski i trójkątne nadokienniki. Ozdobą elewacji są trzy trójkątne szczyty oraz wykusz w ściętym narożniku. Zachowały się drzwi wejściowe z kutą metalową klamrą z monogramem C B oraz stylizowanym drzewem – herbem miasta.
W budynku mieści się Urząd Miasta i Gminy.
Adres:
ul. Ratuszowa 1
64 - 320 Buk
