Miasto powiatowe położone nad Wartą, ok. 45 km na południe od Poznania, przy drodze do Rawicza.
W źródłach pisanych miejscowość pojawiła się po raz pierwszy w 1136 r. Prawa miejskie uzyskał Śrem w 1253 r. mocą przywileju książąt wielkopolskich Przemysła I i Bolesława Pobożnego. Lokowane na lewym brzegu Warty miasto zostało w 1393 r. przeniesione na prawy brzeg rzeki przez króla Władysława Jagiełłę, który nadał mu prawo magdeburskie. W latach 1793-1975 Śrem był miastem powiatowym.
Najstarsze wzmianki historyczne potwierdzające istnienie ratusza pochodzą z lat 1425 i 1428; nie podają one jednak żadnych informacji o jego położeniu i wyglądzie. Przywilej króla Władysława IV z 1630 r. zezwolił na budowę nowego ratusza, w miejscu starego, który popadł w ruinę. Obiekt ten – wraz z jatkami i wagą miejską – oddano do użytku w 1648 r. Chyba niezbyt długo służył władzom miasta; w dokumencie z 1789 r. znajduje się informacja, że ratusz dawniejszym ognia przypadkiem spłonął i dotąd nie postawiony. Budynek ten znajdował się prawdopodobnie w południowo-wschodnim bloku zabudowy otaczającej pl. 20 Października (dawniejszy rynek), w miejscu gdzie w 1946 r. odkryto gotyckie piwnice.
Obecny ratusz stoi w północnej pierzei pl. 20 Października. Jego budowę rozpoczęto w 1836 r., a poświęcenie gotowego obiektu nastąpiło 9 sierpnia 1838 r. Budowa kosztowała 12 890 talarów. Budynek wzniesiono prawdopodobnie wg typowego projektu rządowego. W 1876 r. dobudowano wystawkę z zegarem, wykonanym przez zegarmistrza Kaebscha.
Gmach o trzech kondygnacjach, wzniesiony na planie zbliżonym do litery H, przykrywają wielopołaciowe dachy kryte dachówkami. Fasadę urozmaicają dwa wyraźnie zarysowane ryzality boczne. Elewacje otynkowane, na poziomie parteru boniowane. Otwory okienne zamknięte są półkoliście. Przed ratuszem stoi popiersie Józefa Wybickiego dłuta Grzegorza Kowalskiego; nieco z boku – barokowa figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem.
W budynku mieści się Urząd Miejski.
Adres:
Plac 20 Października 1
63-100 Śrem
