Miasto powiatowe leżące nad Wełną na terenie Pojezierza Chodzieskiego, około 55 km na północny wschód od Poznania.
„Dębina”, rezerwat leśny o powierzchni 30,39 ha, utworzony w 1957 r., chroni fragment lasu grabowo-dębowego. Położony w gminie Wągrowiec, 4 km na zachód od centrum Wągrowca. Jest to obiekt szczególnie cenny dla badań naukowych oraz dla dydaktyki. Część tego terenu poddano ochronie już w 1933 r., kiedy to utworzono tu rezerwat o nazwie „Durowo” dla ochrony kolonii czapli siwych, liczącej wówczas ponad 200 gniazd.
Teren rezerwatu jest bardzo bogaty pod względem florystycznym. Stwierdzono tu 350 gatunków roślin naczyniowych, wśród których jest 16 gatunków drzew i 22 gatunki krzewów. Najważniejszy gatunek lasotwórczy stanowi dąb szypułkowy, dorastający tu do imponujących rozmiarów, obok którego w domieszce występują graby, jawory, lipy drobnolistne, wiązy szypułkowe i buki. Dominującym typem lasu w rezerwacie jest grąd środkowoeuropejski, poza którym na niewielkich powierzchniach spotkać można łęg olszowy, łęg wiązowo-jesionowy, a także fragment świetlistej dąbrowy. W runie występują rośliny stosunkowo rzadko spotykane w Wielkopolsce, m.in.: kokorycz pusta, kokorycz wątła, perłówka jednokwiatowa, pajęcznica gałęzista, dzwonek brzoskwiniolistny a także chronione: bluszcz pospolity, wawrzynek wilczełyko, lilia złotogłów i storczyki. Na uwagę zasługuje rosnący przy wschodniej granicy rezerwatu pomnik przyrody – dąb „Korfanty” o wysokości 34 m i obwodzie pnia 390 cm.
Do rezerwatu najlepiej dotrzeć drogą leśną prowadzącą na zachód od ostatnich zabudowań Wągrowca przy wylocie szosy na Rogoźno (1 km).
