Twierdza Poznań (Festung Posen)

Geneza budowy twierdzy

    Kiedy w 1815 r. Poznań został stolicą Wielkiego Księstwa Poznańskiego, władze pruskie uznały za nieodzowne ufortyfikowanie miasta położonego w tak ważnym miejscu strategicznym jak oś Berlin-Warszawa. Generał Karl von Grolman – szef pruskiego Sztabu Generalnego, który przybył do Poznania w maju 1816 r. na polecenie króla Prus tak pisał w sporządzonym rok później raporcie:

„Utrzymanie ziem nad Wartą i Notecią jest Prusom niezbędne w celu zapewnienia połączenia Prus Zachodnich ze Śląskiem. Ziemie te są drogą, którą wróg może wedrzeć się w głąb [kraju] i rozdzielić [go] na dwie części. Poznań musi być twierdzą; będzie ona świadczyć o tym, że Prusy za żadną cenę nie odstąpią tak potrzebnych im ziem i jednym uderzeniem zetrą w pył odwieczne intrygi i podstępy Polaków”.

To właśnie przedstawiający takowe poglądy pruski generał sporządził pierwsze szkice planowanej twierdzy, które w 1823 r. zostały rozwinięte do fazy projektu. Jednakże dopiero w roku 1828 powstały właściwe projekty opracowane przez majora Johanna von Brese. Kilkuletnia przerwa w pracach spowodowana była brakiem odpowiednich funduszy. Projekt von Bresego został zatwierdzony przez generała Gustava von Raucha  - generalnego inspektora twierdz, oraz szefa Korpusu Inżynierów i Pionierów co jeszcze w tym samym roku zaowocowało rozpoczęciem pierwszych prac pod kierownictwem kapitana Moritza von Prittwitza z Korpusu Inżynierów, który 14 marca 1828 r. mianowany został dyrektorem budowy. Prac, które trwać miały przez najbliższe 40 lat, aż do roku 1869.