Wielkopolski Park Narodowy, utworzony w 1957 r., znajduje się w powiecie poznańskim, w odległości zaledwie ok. 15 km na południe od Poznania. Park obejmuje fragmenty Pojezierza Poznańskiego oraz Poznańskiego Przełomu Warty. Jego powierzchnia wynosi obecnie 76,2 km2, natomiast otulina obejmuje obszar 73,8 km2.
Krajobraz Parku ukształtowany został w wyniku działalności lądolodu podczas ostatniego zlodowacenia i charakteryzuje się dużym zróżnicowaniem rzeźby terenu. Występują tu liczne elementy krajobrazu polodowcowego: wysoczyzna morenowa, rynny wypełnione w większości wodami (11 jezior), pagórki kemowe, ozy, spotyka się głazy narzutowe.
Najgłębsze i uważane za najpiękniejsze jezioro Parku to Jez. Góreckie (powierzchnia 97 ha) z Wyspą Zamkową, na której znajdują się ruiny neogotyckiego zameczku. Wiosną i jesienią jezioro jest miejscem odpoczynku tysięcy dzikich gęsi w okresie ich migracji. Gęsi, odpoczywając w nocy bezpiecznie na jeziorze, niestety przyczyniają się swymi odchodami do jego zanieczyszczenia. Najwyższym wzniesieniem Parku jest Osowa Góra, osiągająca 132 m n.p.m.
Przy drodze na zachodnim stoku Osowej Góry ustawiono w 1994 r. 15-tonowy głaz przywieziony z Tatrzańskiego Parku Narodowego.
Poświęcony jest on Władysławowi hr. Zamoyskiemu (1853-1924), ostatniemu właścicielowi zamku w Kórniku i innych dóbr (m.in. części Tatr), który należące do niego lasy na terenie dzisiejszego WPN przekazał narodowi (w ramach utworzonej w testamencie fundacji „Zakłady Kórnickie”). Nieco dalej, pod okapem pomnikowej lipy o obwodzie 310 cm, ukryta jest stara studnia. Według tradycji miał się przy niej zatrzymać cesarz Napoleon Bonaparte, gdy w 1807 r. objeżdżał okolice Poznania.
Przyroda Parku jest bogata i urozmaicona. Występuje tu 1120 gatunków roślin naczyniowych (ponad 80% występujących w Wielkopolsce), 148 gatunków mszaków, 150 gatunków porostów, 500 gatunków glonów i 800 gatunków grzybów. Liczne są także rośliny chronione (55 gatunków) i reliktowe. Na obszarze Parku dominują zbiorowiska leśne. Są to: bory sosnowe, sosnowo-dębowe (bory mieszane), kwaśne dąbrowy, lasy dębowo-grabowe (grądy), świetliste dąbrowy, łęgi wiązowo-jesionowe, lasy olszowe (olsy) oraz zarośla łozowe.
Gatunkami dominującymi na obszarze Parku są sosna i dąb, natomiast świerki, modrzewie, brzozy, jesiony, olsze, lipy i graby stanowią domieszkę do innych drzewostanów. Bogaty jest również świat zwierząt. Najliczniejsze są bezkręgowce, wśród których dominują owady (ponad 3000 gatunków). Liczne są też kręgowce: 26 gatunków ryb (najpospolitsze to płoć, wzdręga, leszcz, szczupak i okoń), 13 gatunków płazów, 5 gatunków gadów, 220 gatunków ptaków oraz ponad 40 gatunków ssaków. Wśród zwierząt występują również gatunki chronione, rzadkie oraz interesujące, jak np. ryjówki – nasze najmniejsze ssaki.
Na terenie Parku wydzielono 18 obszarów ochrony ścisłej o powierzchni 260 ha. Są to obszary służące badaniom naukowym, pełniące również funkcje dydaktyczne.
Wielkopolski Park Narodowy, leżący w bliskim sąsiedztwie Poznania, jest terenem atrakcyjnym turystycznie, licznie odwiedzanym przez turystów i miłośników przyrody. Aby udostępnić go zwiedzającym, wytyczono 6 szlaków turystycznych pieszych o łącznej długości 93 km.
Wzdłuż Warty poprowadzono szlak rowerowy, a dla osób korzystających z samochodów urządzono parkingi i miejsca odpoczynku. W siedzibie Dyrekcji Parku w Jeziorach działa Ośrodek Muzealno-Dydaktyczny, do zwiedzania udostępniono także wieżę-mauzoleum koło Szreniawy.
Więcej:
www.wielkopolskipn.pl
https://wielkopolskaciekawie.pl/
https://wolontariatwpn.blogspot.com/
