WRONKI
Miasto gminne w powiecie szamotulskim położone nad Wartą.

Wroniecka wieża ciśnień wiąże się z historią Zakładu Karnego we Wronkach. Zbudowano ją między domami strażników a budynkami gospodarstwa więziennego w 1893 r. Autorem projektu technicznego wodociągu był radca budowlany Bohdan Gisevius z Berlina. Wieża o wysokości 30 m posiada 6 kondygnacji. Jej powierzchnia wynosi 200 m kw., a szerokość w obwodzie 8,8 m.
Na pierwszym i drugim piętrze wieży mieszkali strażnicy nadzorujący funkcjonowanie stacji wodociągowej wraz z rodzinami. Pompy tłokowe umieszczono w podpiwniczeniu. Były one napędzane ręcznie przez 12 więźniów, którzy pracowali około 6 godzin dziennie. Tłoczona woda trafiała do zbiornika umieszczonego w głowicy. Wodociąg dostarczał wodę pitną więźniom oraz ludziom mieszkającym na terenie przyzakładowym. Spełniał również funkcję zabezpieczenia przeciwpożarowego.
W latach 50. ubiegłego wieku zrezygnowano z napędu ręcznego i wprowadzono pompy elektryczne. W następnej dekadzie w przyziemiu budowli zainstalowano hydrofory i wyłączono z użytku zbiornik znajdujący się w wieży.
W 2002 r. wieżę wpisano do rejestru zabytków i przekazano samorządowi wronieckiemu. Towarzystwo Miłośników Ziemi Wronieckiej planowało utworzyć w niej Muzeum Więziennictwa. Projekt nie został zrealizowany, a w 2012 r. budowla przeszła w ręce prywatne.
Neogotycka, ceglana wieża, przypominająca stylem średniowieczne budownictwo obronne, stanowi jedną z najlepszych realizacji obiektów wodociągowych w Polsce. O jej wyjątkowości stanowi ciekawostka architektoniczna, a mianowicie wysunięta z budowli wąska „siostrzana” wieżyczka, spełniająca rolę ciągu komunikacyjnego. Znajdują się w niej spiralne, granitowe schody.
Wroniecka wieża robi duże wrażenie na odwiedzających miasto i jest charakterystycznym punktem na jego mapie.

Więcej o wieży ciśnień we Wronkach:
1. Nasze Miasto, 5.04.2012
2. Wronieckie Sprawy 2000, nr 13, s. 15

Nieopodal więzienia przebiega trasa questu o Powstaniu Wielkopolskim.

Adres:
ul. Partyzantów
64-510 Wronki