Lasy w Wielkopolsce zajmują ponad jedną czwartą powierzchni regionu, ale ich rozmieszczenie jest bardzo nierównomierne - najwięcej leśnych kompleksów jest w północno-zachodniej Wielkopolsce (np. w powiecie czarnkowsko-trzcianeckim, ponad 50% jego powierzchni pokrywają lasy), najmniej - we wschodniej (np. w powiatach kolskim i słupeckim lasy to zaledwie 10% ich powierzchni). Najcenniejsze, unikatowe fragmenty obszarów leśnych chronią liczne w regionie rezerwaty.
Lasów pierwotnych o charakterze puszczańskim Wielkopolska nie ma wcale, choć słowo puszcza używa się tradycyjnie w kilku nazwach.
Największe to Puszcza Notecka, drugi co do wielkości kompleks leśny w Polsce, zajmujący powierzchnię około 1350 km kw. i porastający obszary w międzyrzeczu Warty i Noteci oraz Puszcza Drawska rozciągająca się wzdłuż rzeki Drawy, której jednak tylko niewielki fragment leży w granicach województwa wielkopolskiego.
Puszcza Notecka to jeden z najrzadziej zaludnionych obszarów w kraju. Jej lasy ciągną się ponad 100-kilometrowym pasem o szerokości około 20 km od Obornik i Rogoźna na wschodzie po Santok i Skwierzynę na zachodzie. Na nieurodzajnych glebach rosną tu prawie wyłącznie 70-letnie bory sosnowe (95%), z domieszką brzozy. Inne drzewa – olszę, dąb, osikę i topolę - spotkać można jedynie nad jeziorami znajdującymi się na pograniczu lasów, nad Wartą i Notecią, a także w północnej części leśnego kompleksu, czyli wszędzie tam, gdzie jest woda. Wnętrze Puszczy Noteckiej pozbawione jest bowiem wodnych zbiorników.
Na terenie Puszczy Noteckiej znajduje się 11 rezerwatów przyrody, spośród których najciekawsze jest – leżące w jej wschodniej części - "Bagno Chlebowo". Ścisłą ochroną objęta jest tu część największego w Wielkopolsce, liczącego ponad 400 ha, torfowiska wysokiego typu atlantyckiego, z sosnami i brzozami o niezwykłych kształtach, żurawiną błotną, bagnem zwyczajnym i licznymi gatunkami torfowców. Występuje tu także najliczniejsza w regionie populacja żmiji zygzakowatej „Vipera berus”.
Spośród 62.200 ha powierzchni Puszczy Drawskiej, 11.441,34 najcenniejszych hektarów chroni Drawieński Park Narodowy - w województwie wielkopolskim leży zaledwie 377,84 ha Parku. To bardzo ciekawy i cenny przyrodniczo rejon, którego szczególną atrakcją są głębokie doliny rzek Drawy i Płocicznej oraz liczne jeziora. Strome zbocza rzecznych dolin porastają głównie lasy bukowe lub mieszane.
22 najcenniejsze rejony Drawieńskiego Parku Narodowego objęte są ochroną rezerwatową. Do najciekawszym rezerwatów z pewnością należy "Rzeka Drawa". Rezerwat obejmuje 37 km rzeki z tarliskami łososi, będącymi europejskim unikatem. Drawieński Park Narodowy chroni polodowcowy krajobraz i wszystkie charakterystyczne dla tego obszaru zespoły leśne. Na jego terenie rośnie niemal 1000 gatunków roślin, spośród których ponad 40 objętych jest ochroną .
