Dolina Samicy (powierzchnia 2391 ha). Ostoja Dolina Samicy obejmuje górny i środkowy bieg rzeki Samicy, lewego dopływu Warty, na Pojezierzu Poznańskim.
Krajobraz doliny zdominownay jest przez pola uprawne, ale w pobliżu rzeki rozciągają się też wilgotne łąki, trzcinowiska oraz naturalne i sztuczne oczka wodne, niewielkie lasy, głównie mieszane. W południowej części doliny leży jezioro Kierskie Małe, (34 ha), a pomiędzy miejscowościami Objezierze i Chrustowo - kompleks stawów rybnych oraz zbiorniki powstałe w wyniku eksploatacji wapna łąkowego i torfu.
Dolina Samicy jest jedną z 10 najważniejszych w Polsce ostoi bączka.
Ostoja leży na terenie Pawłowicko-Sobockiego Obszaru Chronionego Krajobrazu.
Dolina Środkowej Noteci i Kanału Bydgoskiego (powierzchnia 32.672 ha). Ostoja obejmuje pradolinę rzeczną, która od północy graniczy z wysoczyzną Pojezierza Krajeńskiego, a od południa z piaszczystym, porośniętym lasami Tarasem Szamocińskim. Znaczne części pradoliny zostały zmeliorowane, łąki są użytkowane, a w kilku miejscach założono stawy rybne, w których prowadzona jest intensywna hodowla ryb - stawy Antoniny, Smogulec, Ostrówek, Występ i Ślesin.
Do najcenniejszych ptaków tu występujących należą bielik, kania czarna, kania ruda orlik krzykliwy i błotniak stawowy.
Bardziej zarośnięte fragmenty doliny są miejscami lęgowymi ptaków śpiewających: strumieniówki, podróżniczka, świerszczaka, słowika szarego, dziwonii.
Ponadto w dolinie Noteci spotkać można żurawie, łabędzie nieme, wiele gatunków kaczek (w tym płaskonosy i jedną z najrzadszych krajowych kaczek – rożeńca), a podczas wiosennych migracji najliczniej zatrzymują się tutaj m.in: gęsi zbożowe i białoczelne, łabędzie czarnodziobe, świstuny, cyraneczki i kilka gatunków ptaków siewkowatych.
Na terenie ostoi istnieją rezerwaty przyrody: Borek, Kruszyn, Łąki Ślesińskie, a część ostoi leży na terenach dwóch Obszarów Chronionego Krajobrazu: Dolina Noteci i Nadnoteckiego.
Dolina Środkowej Warty (powierzchnia 57.104,4 ha) Ostoja obejmuje dolinę Warty pomiędzy wsią Babin koło Uniejowa i Dębno nad Wartą koło Nowego Miasta nad Wartą. To teren pełen łąk i pastwisk, urozmaicony starorzeczami i łęgami. W pobliżu ujścia rzeki Prosny rosną zalewowe lasy łęgowe: jesionowo-wiązowe i grądy niskie.
W Kotlinie Kolskiej rzeka jest obustronnie obwałowana. Dolina Konińsko-Pyzdrska ma bardziej naturalny charakter - jej zachodnia część, składająca się z łąk i pastwisk, zadrzewień łęgowych oraz zarastających szuwarem starorzeczy, jest okresowo zalewana.
W tak ukształtowanym krajobrazie nietrudno spotkać ptaki związane ze środowiskami wodno-błotnymi. Swoje miejsca lęgowe mają tu m.in. perkozki, bąki, gęgawy, cyranki, płaskonosy, kropiatki, derkacze, kszyki, krwawodzioby, rycyki i rybitwy czarne.
Charakterystyczne dla tego regionu są także: błotniak łąkowy, dudek, przepiórka, dziwonia i kulik wielki.
W okresie ptasich wędrówki spotkać tu można jednocześnie kilkanaście tysięcy gęgaw i gęsi zbożowych oraz białoczelnych, a kaczek nawet do 20 tysięcy.
Teren ostoi chronią parki krajobrazowe: Nadwarciański i Żerkowsko-Czeszewski oraz obszary chronionego krajobrazu: Pyzdrski, Uniejowski, Goplańsko-Kujawski, Nadwarciański, Powidzko-Wieniszewski, Szwajcaria Żerkowska, Złotogórski.
