Pradolina Warszawsko-Berlińska (powierzchnia 23.412,4 ha). Ostoja leży na pograniczu kilku regionów: Kotliny Kolskiej, Równiny Kutnowskiej, Wzniesień Łódzkich i Równiny Łowicko-Błońskiej. Najważniejsza z rzek ostoi to Bzura, której dolina jest silnie zatorfiona, pokryta mozaiką szuwarów turzycowych i roślinności łąkowej. Dolina pocięta jest gęstą siecią rowów melioracyjnych, a rzeka jest uregulowana.
Na terenie ostoi jest wiele stawów rybnych, z których najważniejsze to Psary, Okręt i Rydwan, Borów i Walewice.
Do ciekawszcyh gatunków ptaków, które tu można spotkać należa m.in. bąk, bączek, czapla biała i purpurowa, bocian czarny i biały, bernikla białolica, bielik, błotniak stawowy i łąkowy, kropiatka, derkacz, żuraw, batalion, rybitwa rzeczna, białowąsa i czarna, dzięcioł czarny, świergotek polny, podróżniczek, pokrzewka jarzębata, ortolan.
Ostoja leży na terenach Obszarów Chronionego Krajobrazu: Dolina Bzury, Dolina Warty i Neru, Pradolina Warszawsko-Berlińska oraz rezerwatu Błonie.
Puszcza nad Gwdą (powierzchnia 77.678,9 ha) Ostoja obejmuje swym zasięgiem rozległe bory sosnowe, a na dnie i zboczach dolin - lasy liściaste i mieszane. W bardzo urozmaiconym, polodowcowym krajobrazie jest wiele jezior, wokół których utrzymują się rozległe torfowiska niskie, przejściowe i wysokie oraz tereny podmokłe. Jest to również obszar źródliskowy kilku rzek. W obrębie ostoi znajdują się także łąki i pola. W znajdujących się tu umocnieniach Wału Pomorskiego z lat 1934-1945, zimują nietoperze.
Ostoja jest miejscem lęgowym lelka, lerki, dzięcioła czarnego, gągoła, kani czarnej i rudej, nurogęsi, puchacza i rybołowa.
Teren, na którym znajduje się ostoja chroniony jest jako Obszar Chronionego Krajobrazu: Pojezierze Wałeckie i Dolina Gwdy, Dolina Noteci oraz w rezerwatach: Golcowe Bagno, Diabli Stok, Smolary, Kuźnik, Torfowisko Kaczory, Wielki Bytyń, Glinki.
Puszcza Notecka (powierzchnia 178.255,8 ha) Ostoja obejmuje zwarty kompleks leśny w międzyrzeczu Noteci i Warty. To największy w Polsce obszar wydm śródlądowych, które porastają sosnowe lasy. Na terenie ostoi leży ponad 50 jezior – na brzegach wielu z nich utrzymują się torfowiska.
Ostoja Puszcza Notecka jest miejscem lęgowym ptaków wpisanych do Polskiej Czerwonej Księgi: bielika (powyżej 2% populacji krajowej), kani czarnej i kani rudej, bąka, podgorzałki, puchacza, rybołowa. Rejon ten na miejsce lęgowe wybierają też trzmielojady, gągoły, nurogęsi. Często można tu spotkać także bociany czarne, błotniaki stawowe, ortolany i żurawie.
Na terenie Puszczy Noteckiej istnieją rezerwaty: Bagno Chlebowo, Buki nad Jeziorem Lutomskim, Cegliniec, Czaple Wyspy, Czaplenice, Czaplisko, Łabędziniec, Mszar nad Jeziorem Mnich, Promenada, Wełna, Wilcze Błoto. Ostoja leży na terenach Sierakowskiego Parku Krajobrazowego oraz obszarów chronionego krajobrazu: Puszcza Notecka, Dolina Noteci, Dolina Wełny i Rynna Gołaniecko-Wągrowiecka.
Wielki Łęg Obrzański (powierzchnia 23.431 ha). Ostoja obejmuje najszerszą część doliny Środkowej Obry, gdzie rzeka płynie trzema korytami, przecinającymi teren ostoi ze wschodu na zachód. To kraina łąk, bagien, lasów zalewowych oraz lasów mieszanych, pocięta siecią kanałów i rowów. Łąki i pastwiska są użytkowane.
Teren ten jest ostoją ptasią, w której występują: świergotek polny, pokrzewka, jarzębiatka, podróżniczek, dzięcioł czarny, derkacz, zielonka, kropiatka, żuraw, błotniak zbożowy i stawowy, kania czarna i ruda, trzmielojad, orlik krzykliwy, bocian czarny i biały oraz bąk.
Ostoja rozciąga się na terenach chronionych w Przemęckim Parku Krajobrazowym oraz Obszarze Chronionego Krajobrazu „Pojezierze Przemęcko-Wschowskie”
Zbiornik Wonieść (powierzchnia 2802 ha). Ostoja obejmuje fragment Pojezierza Krzywińskiego, zajmowany przez zbiornik wodny oraz otaczające go łąki, pola uprawne i lasy. Zbiornik powstał w wąskiej dolinie Wonieści, obejmując swym zasięgiem pięć byłych jezior, przez które przepływała rzeka Samica, oraz położone między nimi bagienne łąki. Podczas wypełniania zbiornika, dolina została zalana i zniszczeniu uległy istniejące tu niegdyś podmokłe lasy i trzcinowiska.
Sztuczny zbiornik Wonieść powstał w latach 1974-83, w wyniku spiętrzenia rzeki Samicy, uchodzącej poprzez Kanał Wonieski do Obry.
Zbiornik Wonieść i jego otoczenie są ostoją ptaków. Na tym terenie żyją ortolany, gąsiorki, świergotki polne, pokrzewki jarzębate, podróżniczki, dzięcioły średnie, zimorodki, rybitwy białoczelne, białowąse i czarne, bataliony, derkacze, zielonki, kropiatki, żurawie, błotniaki stawowe, kanie czarne i rude, bieliki, podgorzałki, łabędzie krzykliwe, bociany białe, bąki i bączki.
Ostoja leży na terenie Krzywińsko-Osieckiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, a ochroną rezerwatową objęta jest tu „Ostoja Żółwia Błotnego”.