
LUBIŃ
Wieś położona około 13 km na północny zachód od Gostynia, przy drodze do Kościana.
Klasztor Benedyktynów
Benedyktyni zostali sprowadzeni do Lubinia ok. 1070 r., prawdopodobnie przez Bolesława Śmiałego. Przybyli z opactwa w Leodium (obecnie Liège w Belgii). Rozpoczęto wówczas budowę monumentalnej trójnawowej świątyni o długości 50 m i szerokości 34 m. Budowa została przerwana w nieznanych okolicznościach, jej pozostałością są dziś kamienne fundamenty i fragmenty murów. Pół wieku później wzniesiono z kamienia mniejszą, jednonawową świątynię i przylegający do niej budynek klasztorny. Na początku XIII w. dobudowano do północnej ściany prezbiterium kaplicę grobową. Według tradycji pochowany w niej został książę Władysław Laskonogi. Podczas przebudowy w 1. poł. XV w. gotycki charakter uzyskało prezbiterium, przekształcono wówczas także przylegającą doń kaplicę grobową. Gotycka przebudowa nawy i wieży nastąpiła ok. 1530 r. Wtedy też rozbudowano budynek klasztorny. Gruntowny remont wieży, połączony z założeniem nowego hełmu, przeprowadzono w latach 1643-46. Pojawiające się pęknięcia murów wieży spowodowały, że później jeszcze kilkakrotnie poddawana była ona zabiegom remontowym. W 1834 r. władze pruskie zlikwidowały klasztor. Bogate zbiory biblioteczne wywieziono do Berlina. W 1847 r. dokonano rozbiórki większej części budynku klasztornego. Benedyktyni wrócili do Lubinia w 1923 roku.
Klasztor, będący dziś samodzielnym przeoratem, należy do benedyktyńskiej Kongregacji Zwiastowania.
Kościół pw. Narodzenia Najświętszej Panny Maryi jest budynkiem jednonawowym, wzniesionym na planie krzyża, z prostokątnym prezbiterium i dwoma kaplicami (od północy św. Benedykta i od południa Matki Boskiej Różańcowej) tworzącymi transept. Środkową część transeptu kryje sklepienie kopulaste, przestrzenie tworzące ramiona krzyża przykrywają sklepienia żaglaste. Na ścianach i sklepieniach znajduje się barokowa polichromia figuralna z 1. poł. XVIII w. Z tego samego czasu pochodzi bogata dekoracja stiukowa. Niezwykle bogate jest barokowe i rokokowe wyposażenie wnętrza. W przylegającej do prezbiterium niewielkiej kaplicy Pana Jezusa znajduje się barokowy nagrobek Sługi Bożego Bernarda z Wąbrzeźna.
Budynek klasztorny przylega do kościoła od strony północnej. Na dziedzińcu, otoczonym murem z końca XVIII w., rośnie największy w Wielkopolsce kasztanowiec.
W styczniu 2010 r. klasztor został wpisany na listę pomników historii.
Zakon Mnichów Reguły św. Benedykta (OSB) powstał na początku VI w. we Włoszech. Jego założycielem był św. Benedykt (480-ok. 550), który pierwsze klasztory utworzył w okolicach Subiaco (w górach na wschód od Rzymu) i na Monte Cassino, gdzie napisał regułę zakonu. Wzrost znaczenia zakonu nastąpił w X i XI stuleciu, w czasie wielkiej reformy Kościoła. W klasztorach związanych z opactwem w Cluny w Burgundii pojawiły się nowe gałęzie, wśród nich najbardziej znane, do dziś istniejące zakony cystersów i kamedułów. W 1893 r., z polecenia papieża Leona XIII, powstała w Rzymie federacja kongregacji benedyktyńskich, na czele której stanął opat prymas. Benedyktyni wnieśli ogromny wkład w rozwój chrześcijaństwa w Polsce, zwłaszcza w XI stuleciu. Benedyktynami byli pierwsi polscy święci (Pięciu Braci Męczenników), z tego zakonu wywodził się św. Wojciech i jego przyrodni brat, pierwszy arcybiskup gnieźnieński, Radzim Gaudenty. Strojem benedyktynów jest czarna tunika przepasana skórzanym pasem, nakryta czarnym szkaplerzem z kapturem.
Wokół klasztoru prowadzi trasa bezobsługowej, edukacyjnej gry terenowej Quest Opactwo benedyktynów w Lubiniu.
Film o zespole klasztornym w Lubiniu jako pomniku historii
Więcej:
lubin.benedyktyni.pl
Adres:
ul. Mickiewicza 6
Lubiń
64-010 Krzywiń
tel. 065 517 72 22