Wnętrze świątyni nakryte jest płaskim stropem, natomiast jeszcze do niedawna ściany pokrywała polichromia z lat 1951-55. Pragnąc przywrócić świątyni dawny wygląd postanowiono usunąć ją, a prace rozpoczęto od części prezbiterialnej. Wyposażenie kościoła pochodzi przeważnie z czasów budowy świątyni.
Środek zamkniętego prezbiterium zajmuje późnobarokowy ołtarz główny z drugiej połowy XVIII stulecia. Jego pole środkowe wypełnia wielki obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem o nieco młodszej metryce. Wizerunek Maryi okrywa barokowa srebrna sukienka z XVIII wieku, w której dolnej części widoczne są litery IX FG PP. Przystrojenie wizerunku Maryi może świadczyć o dawnym kulcie. Po bokach ołtarza głównego wznoszą się rzeźby świętych – z lewej św. Erazma, a z prawej św. Tomasza. W zwieńczeniu ołtarza rzeźba patrona świątyni – św. Michała Archanioła, z innymi niż tradycyjnie atrybutami – trąbką oraz symbolem sprawiedliwości – wagą.

W nawie, tuż przy balaskach prezbiterium, stoi chrzcielnica z otwieraną pokrywą. W narożach nawy dwa analogiczne ołtarze boczne, barokowo-klasycystyczne z końca XVIII stulecia. Z lewej, po stronie północnej nawy pole środkowe ołtarza bocznego zajmuje krucyfiks, natomiast w zwieńczeniu umieszczony jest obraz św. Marii Magdaleny. Po stronie przeciwnej nawy, przy ścianie południowej pole środkowe ołtarza bocznego wypełnia obraz św. Rocha – opiekuna zwierząt domowych, a w zwieńczeniu wizerunek patronki muzyki – św. Cecylii.
Poza ołtarzami bocznymi ściany nawy parzęczewskiego kościoła zdobią figury świętych – z lewej św. Stanisława Kostki, z prawej św. Antoniego z Dzieciątkiem Jezus. Ze stropu zwisają cztery żyrandole. Nawę kościoła zamyka od zachodu chór muzyczny, z wybrzuszoną częścią środkową. Front chóru zdobi malarska dekoracja przedstawiająca śpiewające i muzykujące anioły. Dwa słupy wspierające chór ozdobiono ciekawym ornamentem plastycznym.

W północnej części terenu przykościelnego wznosi się drewniana dzwonnica z około 1774 roku, konstrukcji słupowej, z zewnątrz oszalowana. Zbudowana jest na rzucie kwadratu, a nakryta jest w górze namiotowym dachem gontowym. Umieszczono w niej pięć dzwonów. Wznosząca się w pobliżu kościoła plebania zbudowana została w drugiej połowie XIX wieku. Natomiast na placu przykościelnym od strony zachodniej (tuż przed plebanią) na wysokim cokole ustawiona jest późnobarokowa figura św. Jana Nepomucena z drugiej połowy XVIII. wieku, wykuta w piaskowcu.

Opracowanie pochodzi z publikacji Kościoły drewniane Ziemi Grodziskiej, J. Sobczak, Grodzisk Wielkopolski 1999

Adres:
64-061 Parzęczewo 8
tel. 061 443-02-64