GORZYŃ

Wieś położona w gminie Międzychód w powiecie międzychodzkim, około 4 km na południe od Międzychodu.

Gorzyń wzmiankowany był w przekazach od XV wieku. Nosił dawniej nazwę Gorzeń i był gniazdem wywodzącej się stąd, szeroko rozgałęzionej i znaczącej rodziny Gorzeńskich herbu Nałęcz – właścicieli tych ziem do lat 20. XVII wieku. W tym czasie, wraz z innymi okolicznymi majątkami, wieś została wykupiona i weszła w skład posiadłości Unrugów, właścicieli Międzychodu. Około połowy XVIII wieku Gorzyń został z tych dóbr wyłączony i sprzedany. W drugiej połowie XVIII oraz na początku XIX wieku należał do Brudzewskich, później był w rękach niemieckich i aż po wiek XX należał do rodziny Willich-Gorzyn.

Obecny kształt rezydencji, wzniesionej w miejscu wcześniejszego dworu, pochodzi z początku XX wieku. Murowana, dwukondygnacyjna, wysoko podpiwniczona budowla założona została na prostokątnym rzucie, zwieńczona czterospadowym dachem. W pokrytych tynkiem elewacjach, wspartych na wysokim cokole, podziały pionowe wyznacza rytm prostokątnych otworów okiennych o regularnym, osiowym układzie, podziały poziome natomiast wyznaczone są przez kordonowe fryzy i gzymsy. Charakter klasycystyczny, bądź neoklasycystyczny, nadaje budowli monumentalny portyk poprzedzony szerokimi schodami prowadzącymi na poziom wysoko posadowionego parteru. Kamienne kolumny portyku, wsparte na profilowanych bazach i zwieńczone jońskimi kapitelami, wspierają belkowanie oraz fryz ozdobiony antycznym ornamentem, z motywem biegnącej fali. Powyżej znajduje się trójkątny naczółek obwiedziony konsolkowym gzymsem, z płaskorzeźbionym kartuszem herbowym w środkowym polu.

Krajobrazowe założenie parkowe rozplanowane przy pałacu i schodzące w stronę znajdującego się tutaj jeziora, powstało jeszcze w XIX wieku - do dziś dotrwało przekształcone i pomniejszone.