Podróżnik. Urodził się w 1861 r. w Kaliszu. Po ukończeniu Akademii Morskiej w Petersburgu jako młody oficer odbył podróż dookoła świata, zwiedzając m.in. zachodnie wybrzeże Afryki. Postanowił wówczas poświęcić się badaniu tych okolic. Porzucił służbę w marynarce wojennej i dzięki pomocy społeczeństwa polskiego wyruszył w 1882 r. do Kamerunu na zakupionym we Francji statku „Łucja Małgorzata”.
Zbadał wybrzeża Kamerunu i dorzecze rzeki Mungo, odkrył Jezioro Słoniowe (Bolombi-O-M’bu) oraz zdobył najwyższy szczyt Fako (4070 m n.p.m.). W 1885 r. przyznano mu tytuł honorowego członka Królewskiego Towarzystwa Geograficznego w Londynie. W 1886 r. powrócił do Polski, a wyniki swych badań przedstawił w dwóch pracach: Żegluga wzdłuż brzegów Zachodniej Afryki (1886) i Pod równikiem (1886).
Przywiezione z Kamerunu zbiory przyrodnicze, etnograficzne i antropologiczne wzbogaciły muzea w Warszawie i Krakowie. W roku następnym wyruszył ponownie do zachodniej Afryki i osiadł na wyspie Fernando Po (obecne Bioko), gdzie założył plantację w celu gromadzenia funduszy na następne wyprawy. W latach 1891-96 wyjeżdżał do Egiptu i Francji. Zmarł w 1896 r. w Paryżu.
