Miasto powiatowe, położone ok. 40 km na południowy zachód od Poznania. Kościół znajduje się w południowej części miasta, przy ul. Rakoniewickiej.
Zbudowany w 1663 r. staraniem księdza Jana Wolsztyńskiego. Ostatnio restaurowany w latach: 1961, 1992 i 1994.
Konstrukcji zrębowej, oszalowany. Zwrócony prezbiterium na zachód. Salowy, na planie prostokąta. Od wschodu wieża konstrukcji słupowej z kruchta w przyziemiu. Od północy zakrystia z muru pruskiego. Dachy kryte blachą. Na wieży dach namiotowy. Wewnątrz strop. Polichromia z 2 poł. XVIII w. (konserwowana w 1961 r.), na stropie pośrodku Koronacja Matki Boskiej, dookoła główki anielskie i obłoki, pod gzymsem koronującym girlandy zaczepione na wstęgach i pęki owoców; na ścianie ołtarzowej rozpięta udrapowana kotara jako tło ołtarza, na ścianach bocznych iluzjonistycznie namalowane ołtarze.
Ołtarz główny z obrazem św. Walentego z duchownym fundatorem w akantowej ramie, z ok. 1663 r. Ołtarze boczne o malowanej iluzjonistycznie architekturze. W prawym obrazy Zesłania Ducha Świętego i św. Anny Samotrzeciej z XVIII w., w lewym obrazy Matki Boskiej Pocieszenia z 2 poł. XVII w. oraz św. Męczennika z XVIII w. Ambona oraz ławki z XVIII w.
Więcej: