CHODZONY

Tańce chodzone w Wielkopolsce miały na ogół wolniejsze tempo niż w innych regionach kraju. Towarzyszył im często śpiew. Tańczony głównie w trakcie obrzędu weselnego. Różne  sposoby wykonywania chodzonych zależały właśnie od ich funkcji  w obrzędzie weselnym.
Chodzonym wprowadzano młodych po ślubie do domu parami w uroczystym korowodzie, w rytmie chodzonego wyprowadzano gości opuszczających dom weselny. Przy oczepinach panny młodej chodzony nosił nazwę  świeczkowy (w Przyprostyni k. Zbąszynia czy  w Biernatkach k. Śremu)  – tańczony w czasie oczepin przez kobiety, służba przed czepcem (np. na Biskupiźnie)– czyli ostatni taniec panny młodej ze starszym drużbą przed oczepinami.

W Wielkopolsce chodzonego wykonywano często w dwóch częściach jako chodzonego po obwodzie koła z oprowadzaniem tancerki przez tancerza dookoła własnej osi oraz tańczonego jako wolny lub równy z obrotami pary po kole lub inny sposób charakterystyczny dla tradycji regionu. (chodzony – zmienny, chodzony – równy ...)